E-skierowanie do szpitala: jakie formalności trzeba spełnić, aby je otrzymać?

Jeszcze nie tak dawno skierowanie do szpitala kojarzyło się z kartką papieru, którą pacjent otrzymywał od swojego lekarza i z którą musiał fizycznie udać się do rejestracji szpitalnej. Często zdarzało się, że dokument gdzieś się zagubił, a przy jego ponownym wyrabianiu trzeba było znów przechodzić całą ścieżkę wizyt. Dziś coraz częściej mówimy już nie o skierowaniu, ale o e-skierowaniu, które przynajmniej w teorii eliminuje wszystkie te problemy. To jednak nie oznacza, że droga do przyjęcia do szpitala jest całkowicie pozbawiona formalności. Wręcz przeciwnie, formalności nadal są obecne, choć przybierają bardziej cyfrową i co dla wielu pacjentów może być zaskakujące: wcale nie mniej wymagającą formę. Sprawdźmy więc jak działa e-skierowanie do szpitala i co zrobić, aby je otrzymać.

Od lekarza rodzinnego po specjalistę: pierwsze kroki

Proces uzyskania e-skierowania do szpitala zawsze zaczyna się od wizyty u lekarza, który stwierdzi, że pacjent wymaga hospitalizacji. Najczęściej jest to lekarz rodzinny lub specjalista prowadzący leczenie. To on podejmuje decyzję, czy stan zdrowia wymaga dalszej diagnostyki i leczenia w warunkach szpitalnych. W praktyce oznacza to, że pacjent musi najpierw przejść przez etap konsultacji, badań lub obserwacji, które pozwalają ocenić, czy hospitalizacja jest rzeczywiście konieczna. W wielu przypadkach lekarz decyduje się skierować pacjenta do szpitala dopiero wtedy, gdy możliwości leczenia ambulatoryjnego zostały wyczerpane lub gdy dalsza diagnostyka wymaga sprzętu i procedur dostępnych tylko w szpitalu.

 

Samo wystawienie e-skierowania wygląda dziś zupełnie inaczej niż jeszcze dekadę temu. Lekarz korzysta z systemu gabinetowego połączonego z platformą P1 i wpisuje do niej dane pacjenta oraz rozpoznanie choroby lub stan wymagający hospitalizacji. Dokument nie ma już fizycznej formy, lecz cyfrową, a pacjent otrzymuje specjalny kod, którym posługuje się w rejestracji szpitalnej. To oznacza, że w praktyce nie trzeba już pilnować papierowego druczku, ale też – co dla wielu osób starszych bywa wyzwaniem – trzeba poradzić sobie z kodem elektronicznym lub zalogować się do Internetowego Konta Pacjenta.

E-skierowanie do szpitala, a rejestracja w szpitalu i czas oczekiwania

Posiadanie e-skierowania nie oznacza automatycznego przyjęcia do szpitala. To raczej przepustka do kolejnego etapu, czyli do zapisania się na listę oczekujących. W zależności od rodzaju schorzenia, dostępności miejsc i trybu hospitalizacji, czas oczekiwania może być bardzo różny. Od kilku dni do nawet wielu miesięcy. W nagłych przypadkach pacjent trafia oczywiście na oddział bez kolejki, jednak planowe zabiegi i hospitalizacje rządzą się swoimi prawami.

 

Formalności w tym miejscu stają się bardziej wymagające. Pacjent musi zgłosić się do rejestracji szpitalnej, gdzie podaje kod e-skierowania oraz swoje dane osobowe. Rejestracja weryfikuje dokument w systemie, przypisuje pacjenta do listy oczekujących i wydaje potwierdzenie. Nierzadko konieczne jest także przedstawienie dodatkowej dokumentacji medycznej. Np. wyników badań, historii leczenia czy opinii specjalistów. Wszystko po to aby szpital mógł ocenić, w jakim trybie pacjent powinien zostać przyjęty. To, co dla wielu osób bywa zaskoczeniem, to fakt, że choć samo e-skierowanie do szpitala jest elektroniczne, to proces rejestracji nadal wymaga osobistej wizyty i kontaktu z personelem administracyjnym. Cyfryzacja systemu nie oznacza więc całkowitego braku formalności, ale raczej ich przeniesienie na inny poziom.

E-skierowanie do szpitala. Gdzie zaczynają się trudności?

Choć idea e-skierowania wydaje się prosta, w praktyce pacjenci często napotykają przeszkody. Jednym z częstszych problemów jest brak świadomości, że skierowanie ma termin ważności. Zwykle 14 lub 30 dni w zależności od procedury. Jeśli pacjent w tym czasie nie zgłosi się do szpitala, dokument traci swoją moc i całą procedurę trzeba powtarzać od początku. To bywa szczególnie frustrujące w przypadku osób starszych, które nie zawsze wiedzą, że tak krótki termin obowiązuje także w świecie cyfrowym.

 

Kolejną trudnością bywa wybór szpitala. E-skierowanie do szpitala nie wskazuje jednej konkretnej placówki. Pacjent może zgłosić się z nim do dowolnego szpitala, który ma odpowiedni oddział. W teorii daje to większą elastyczność, w praktyce jednak prowadzi do konieczności samodzielnego poszukiwania placówki, która ma wolne terminy. W wielu przypadkach oznacza to długie telefony, wizyty w rejestracjach i żmudne ustalanie, gdzie kolejka będzie najkrótsza.

 

Nie można też zapominać o technicznych aspektach. Problemy z logowaniem na Internetowe Konto Pacjenta, brak dostępu do Internetu czy zwyczajna nieumiejętność korzystania z cyfrowych narzędzi nadal stanowią realną barierę dla części pacjentów. W tym sensie cyfryzacja nie jest równoznaczna z uproszczeniem, lecz bywa źródłem nowych trudności, które trzeba pokonać.

Formalności a codzienność pacjenta

Otrzymanie e-skierowania do szpitala jest więc procesem, który wymaga przejścia przez kilka etapów. Najpierw decyzja lekarza, później techniczne wystawienie dokumentu, następnie rejestracja w szpitalu i ostateczne oczekiwanie na przyjęcie. W tle towarzyszą temu różne formalności: gromadzenie wyników badań, dbanie o terminowość zgłoszenia, kontakt z placówką i śledzenie listy oczekujących.

 

Dla pacjenta oznacza to konieczność zachowania czujności i aktywnego udziału w procesie. Cyfryzacja sprawiła, że dokument nie ginie w szufladach, ale też przeniosła odpowiedzialność na barki samego pacjenta, który musi samodzielnie pilnować terminów, dbać o kompletność dokumentacji i wiedzieć, do której placówki się zgłosić. To w pewnym sensie zmiana filozofii. Pacjent staje się uczestnikiem systemu, a nie tylko jego biernym beneficjentem.

 

Czy to lepsze rozwiązanie niż dawne skierowania papierowe? Dla wielu osób tak, bo daje większą przejrzystość i eliminuje ryzyko zgubienia dokumentu. Dla innych niekoniecznie, bo wymaga nowych umiejętności i generuje dodatkowe obowiązki. Niezależnie jednak od oceny, jedno jest pewne: formalności nie zniknęły, a jedynie przybrały nowoczesną formę.